Skip to main content

Heel worden door de confrontatie aan te gaan met diepere lagen in jezelf.

We hebben ons allemaal verloren gevoeld op een of ander moment als gevolg van een gebroken hart, een traumatische gebeurtenis, overlijden, scheiding, of zoiets. Dit gaat vaak gepaard met lichamelijke klachten, zoals depressie en migraine, slaapstoornissen, verslavingen, onverklaarbare pijn in het lichaam.

Het lichaam is namelijk de bewaker van onze waarheid. In het algemeen kan trauma worden gedefinieerd als een psychologische, emotionele reactie op een heftige gebeurtenis of een ervaring die diep pijnlijk of verontrustend is. Trauma is een blokkade die in je lichaam is ontstaan door een heftige gebeurtenis.

Wanneer je iets meemaakt dat té heftig is om in één keer te verwerken, blijft een deel van de energie achter in het lichaam.

Deze energie beperkt de stroming van jouw levensenergie en zorgt ervoor dat je psychische wond je belemmert in het dagelijks leven.

Trauma kan het gevolg zijn van dingen zoals geboortetrauma, een operatie ondergaan, ziekte, betrokken zijn bij een auto-ongeluk, een grote gebeurtenis meemaken, dierbare overlijden, verwaarlozing, verkrachting, psychisch of seksueel misbruik of het slachtoffer zijn geweest van een misdrijf.

Traumatische klachten kunnen echter ook ontstaan na een indringende ervaring of een langdurige periode van grote stress. Voorbeelden hiervan kunnen zijn: een inbraak, ontslag, echtscheiding of ziekenhuisopname of corona.

Ook gebeurtenissen met een minder snel verloop, of die langer geleden zijn, kunnen trauma verschijnselen veroorzaken. Denk hierbij aan een jarenlang durende slechte relatie waarin je je gevangen hebt gevoeld, een weinig liefdevolle opvoeding, misbruik, pesten. Het maakt daarbij niet uit of de spanning recent of in het verleden is ontstaan.

Soms is er één specifieke gebeurtenis aan te wijzen, soms gaat het om een opeenstapeling van verschillende traumatische momenten in je leven. Maar wat voor trauma het ook is, in alle gevallen is er negatieve energie in je lichaam achtergebleven die een blokkade of beperking geeft.

Je hebt een psychische wond opgelopen die niet de aandacht heeft gekregen die nodig was. En als je er te lang mee door blijft lopen, kan het een Posttraumatische-Stressstoornis (PTSS) worden De pijn is verdrongen in plaats van verwerkt en dat kan leiden tot klachten als bijvoorbeeld slapeloosheid, angstgevoelens, prikkelbaarheid, woede-uitbarstingen of concentratiestoornissen.

Na een trauma sta je continu ‘aan’. Het vertrouwen in je eigen lichaam is ver te zoeken. Je voelt je vaak onveilig en reageert overspannen op normale situaties. Deze klachten kunnen ervoor zorgen dat je niet of niet goed meer functioneert in de samenleving.

Trauma symptomen:

Vaak zijn shock en ontkenning typische reacties op een traumatische gebeurtenis. Na verloop van tijd kunnen deze emotionele reacties vervagen, maar een overlevende kan ook reacties op lange termijn ervaren.

De gevolgen worden soms pas veel later zichtbaar. Ze kunnen dan veel fysieke, emotionele en mentale klachten veroorzaken. Hoe herken ik een trauma? De meest voorkomende kenmerken van een Trauma of posttraumatische-stressstoornis (PTSS) zijn:

Herbelevingen:

Bij herbeleving lijkt het alsof je de traumatische gebeurtenis opnieuw meemaakt. Je hebt last van flashbacks: je ziet, ruikt, hoort, proeft en voelt alles weer zoals toen het gebeurde.

Wanneer je aan de gebeurtenis denkt, krijg je hartkloppingen, gaat trillen en zweten en kunt niet goed meer ademhalen. Je voelt je verlamd van angst. Je hebt nachtmerries of enge dromen en slaapt onrustig.

Vermijden:

Je gaat situaties uit de weg die je aan de traumatische ervaring doen denken. Zo bescherm je jezelf tegen de heftige emoties. Je ‘vergeet’ de hele gebeurtenis of bepaalde momenten eruit.

Dit heet verdringing. Je voelt soms helemaal niets meer en doet alles op de automatische piloot. Je ontkent wat er is gebeurd en vlucht ervoor weg door bijvoorbeeld keihard te werken of veel te drinken (wordt verslaafd omdat je het pijnlichaam niet wilt voelen).

Je wilt niet praten over wat er is gebeurd en sluit jezelf af voor de mensen om je heen.

Verhoogde waakzaamheid:

Je staat altijd op scherp, schrikt snel
Je voelt je voortdurend gespannen en ‘opgefokt’
Je verliest snel je geduld en bent snel boos
Je hebt last van plotselinge huilbuien
Je beleeft nergens meer plezier aan, bent erg somber en doodmoe
Je zoekt gevaarlijke situaties op; je gaat bijvoorbeeld veel te hard rijden
Je raakt verslaafd of gebruikt (verdovende) middelen zoals porno, sex, drugs, voedsel, alcohol enz…
Je voelt je schuldig aan het gebeurde en maakt jezelf verwijten: ‘Dan had ik maar niet…’

Hieronder even de meest voorkomende klachten / gevoelens

• Boosheid
• Aanhoudende gevoelens van verdriet en wanhoop
• Flashbacks
• Onvoorspelbare emoties
• Voortdurende alertheid
• Lichamelijke symptomen, zoals misselijkheid en hoofdpijn
• Intens schuldgevoel
• Gevoel van schaamte
• Angst om controle te verliezen
• Gevoelens van isolatie en hopeloosheid
• Emoties niet goed voelen en makkelijk vertrekken (dissociatie).
• Spierspanning, een gebrek aan spierkracht
• Weinig gronding en stroming van energie in je lichaam
• Vermoeidheid, slecht slapen
• Het leven overwegend analyserend en rationeel benaderen, waarbij je je lichaam minder voelt en veel in je hoofd zit
• Het gevoel altijd alert en op je hoede te zijn
• Hoog gevoelig: prikkels en indrukken moeilijk kunnen filteren
• Moeite met grenzen ik-en de ander
• Hartkloppingen
• Oppervlakkig ademen
• Krachtverlies in spieren
• Overmatige gespannenheid of prikkelbaarheid
• Moeite om je echt te kunnen verbinden met anderen, je leeft niet voluit
• Een kort lontje hebben, snel geïrriteerd, geprikkeld en opvliegend
• Lichamelijke klachten die niet over gaan