Extreme angst en paniek kunnen voortkomen uit een combinatie van biologische, psychologische en omgevingsfactoren. Het is belangrijk om te begrijpen dat paniekstoornis en paniekaanvallen complexe aandoeningen zijn die niet altijd een eenvoudige oorzaak hebben.
Hier zijn enkele aspecten die kunnen bijdragen aan het ontstaan van extreme angst en paniek:
Biologische factoren:
Genetica speelt een rol bij de gevoeligheid voor angststoornissen, waaronder paniekstoornis. Mensen met een familiegeschiedenis van angst of paniekaanvallen hebben een groter risico op het ontwikkelen van dezelfde aandoening. Er zijn ook aanwijzingen dat bepaalde hersengebieden en neurotransmitters betrokken zijn bij de regulatie van angstreacties.
Lichamelijke kwetsbaarheid:
Mensen die fysiek kwetsbaar zijn voor lichamelijke sensaties, zoals een verhoogde hartslag of kortademigheid, kunnen gevoeliger zijn voor paniekaanvallen. Wanneer ze deze lichamelijke sensaties ervaren, kunnen ze deze interpreteren als tekenen van een gevaarlijke situatie, wat tot angst en paniek leidt.
Psychologische factoren:
Er zijn bepaalde persoonlijkheidskenmerken en cognitieve denkpatronen die kunnen bijdragen aan angst en paniek. Bijvoorbeeld, mensen die perfectionistisch zijn, zichzelf veel druk opleggen, en moeite hebben om met onzekerheid om te gaan, kunnen gevoeliger zijn voor het ontwikkelen van paniekstoornis.
Traumatische ervaringen:
Traumatische gebeurtenissen, zoals fysieke aanvallen, misbruik, ernstige ongelukken of natuurrampen, kunnen de basis vormen voor het ontwikkelen van angststoornissen. Deze gebeurtenissen kunnen het zenuwstelsel gevoeliger maken voor overmatige angst reacties.
Chronische stress:
Langdurige blootstelling aan chronische stress kan het zenuwstelsel ontregelen en angstreacties versterken. Overmatige stress kan de drempel verlagen voor het ervaren van paniekaanvallen. Wat eraan voorafgaat kan variëren, maar paniekaanvallen worden vaak getriggerd door stressvolle situaties, angstige gedachten of bepaalde omgevingsprikkels. Een persoon kan bijvoorbeeld een paniekaanval krijgen wanneer ze zich in een drukke menigte bevinden, spreken in het openbaar, of wanneer ze zich overweldigd voelen door stress op het werk of in persoonlijke relaties.
Als je in paniek raakt, zijn er enkele stappen die je kunt nemen om de situatie te beheersen:
Ademhaling:
Focus op je ademhaling. Probeer langzaam en diep in te ademen via je neus en langzaam uit te ademen via je mond. Dit kan helpen om je zenuwstelsel te kalmeren.
Blijf in het moment:
Probeer je te concentreren op de huidige omgeving en de realiteit om je heen. Dit kan helpen om negatieve gedachten en zorgen te verminderen.
Gebruik positieve zelfpraat:
Spreek bemoedigende en geruststellende woorden tegen jezelf. Herinner jezelf eraan dat de paniekaanval tijdelijk is en voorbij zal gaan.
Progressieve spierontspanning:
Span en ontspan verschillende spiergroepen om fysieke spanning te verminderen.
Visualisatie:
Stel jezelf voor in een rustige en ontspannen omgeving. Dit kan helpen om je geest te kalmeren.
Focus:
Geef jezelf een eenvoudige taak om je op te concentreren, zoals het tellen van objecten om je heen.
Onbehandelde paniekaanvallen kunnen leiden tot paniekstoornis, waarbij de angst voor toekomstige aanvallen leidt tot vermijding van bepaalde situaties of plaatsen. Dit vermijdingsgedrag kan de levenskwaliteit van een persoon aanzienlijk verminderen. Het kan leiden tot sociale isolatie, problemen op het werk of op school, en zelfs de ontwikkeling van fobieën. Vroege interventie is belangrijk om te voorkomen dat de angst en paniekaanvallen chronisch worden en andere problemen, zoals depressie, fobieën of zelfmedicatie met alcohol of drugs, veroorzaken.
Als paniekaanvallen regelmatig voorkomen en je dagelijks leven verstoren, is het belangrijk om professionele hulp te zoeken. Een getrainde therapeut kan je helpen bij het begrijpen van de oorzaken van je angst en paniek, en kan je effectieve coping-strategieën aanleren om ermee om te gaan.
Heb je hulp nodig of vragen: mail gerust