Liefde is naast eten en drinken cruciaal om te overleven. Zonder liefde raak je getraumatiseerd.
Voor een kind is de liefde van een moeder van levensbelang.
Helaas zijn vele van ons in bevriezing geraakt en hebben bindings-en of verlatingsangst opgelopen in hun vroege kinderjaren. Het gaat vaak al mis bij de conceptie.
Bijvoorbeeld als:
*Hoe getraumatiseerd was je moeder, toen ze jou verwekte?
*Was je niet gewenst ( bijv. Verkrachting)
*Zijn er pogingen gedaan om de zwangerschap af te breken?
*Je moeder had voor jou een miskraam of doodgeboren kindje en durf niet te hechten aan jou
*Was je moeder verslaafd aan middelen tijden het dragen van jou of erna
*Je moeder was na de geboorte een tijdje niet aanwezig is (bijvoorbeeld couveuse)
*Misschien kreeg je moeder een postnatale depressie na je geboorte of ziekte en kon ze niet voor je zorgen
*Overleed er een dierbare of vader /moeder en kwam je moeder in een rouwproces
*Heeft je moeder veel geweld, angst of intensief verdriet meemaakt tijdens de zwangerschap van jou?
*Was je een van een tweeling en ben je die verloren in de buik van je moeder
*Zijn er complicaties optreden bij de geboorte
* werd je in liefde opgevoed, heb je ECHT de liefde gevoeld, werd je gezien, geknuffeld, getroost, en werd er gezegd dat ze van je houden?
Als de moeder door een (overgeërfd) trauma een deel van zichzelf is kwijtgeraakt, zal zij moeite hebben zich te verbinden met haar kind.
Omdat zij gevoelig is voor emotionele ervaringen die haar trauma kunnen activeren, zullen de heftige emoties die het krijgen van een kind met zich meebrengt, haar overlevingsmodus activeren.
Met als gevolg dat zij zich, op voor het kind onbegrijpelijke momenten, emotioneel zal afschermen.
Daarmee niet alleen de onverwerkte traumagevoelens blokkerend, maar ook de verbinding verbreken met het kind en met haar ware, gezonde zelf.
Dit mechanisme kan al in werking treden vanaf het moment van conceptie.
Kinderen die geen liefde ontvangen, raken getraumatiseerd door het liefdestrauma.
Ze geven zichzelf op (psychische afsplitsing, dissociatie) om het onverdraaglijke gevoel van totale machteloosheid door het gebrek aan warmte en liefde van de moeder niet te voelen.
Het gevolg is dat het kind (en ook later als volwassene) geen liefde heeft voor zichzelf. En daarom is het in relaties ook lastig heeft om liefde te geven.
Ze raken zichzelf helemaal kwijt en hunkeren onbewust naar de liefde die ze nooit gehad hebben.
Tijdens het werken met BRTT, wordt vaak pijnlijk ervaren hoe het liefdestrauma is ontstaan. Meer weten?
Liefs Sandra Lagerweij
Hulp nodig of vragen
Meer informatie, klik hier